Nederland is een georganiseerd land. Daar is niets mis mee. Als we na een vakantie ons landje binnenrijden, zien we meteen de orde en netheid. We hebben regels en procedures en daardoor kunnen we prettig samenleven. Het wordt anders als de regels en procedures belangrijker worden dan de mensen waarvoor ze bedoeld zijn. Als de uitvoerende instanties onneembare vestingen lijken. Bureaucratie. Als bewindvoerder en mentor moet Aafke daarmee leven. Hoe? Lees en verbaas je:

Gemeente en UWV
“Piet is 18 en verstandelijk beperkt. Hij woont in een instelling en is klaar op het Speciaal Onderwijs. Hij kan naar de dagbesteding, want een reguliere baan is te hoog gegrepen. Piet komt niet in aanmerking voor een Wajonguitkering, maar past ook niet in een reguliere baan. Volgens de huidige regels kan hij een uitkering aanvragen via de gemeente waar hij woont.
Piet zou zelf de uitkering moeten aanvragen bij het UWV, via Werk.nl. Hij moet inloggen met zijn Digid en het formulier invullen. Maar Piet snapt niets van formulieren en een Digid. Gelukkig kan ik dat als bewindvoerder en mentor voor hem in orde maken.
Voor deze standaard procedure geldt wel een wachttijd van vier weken. In die periode wordt van de aanvrager verwacht actief zelf op zoek te gaan naar inkomsten. Maar dat kan Piet immers niet. Dat betekent dat er voor Piet in deze periode geen geld binnenkomt om zijn uitgaven te betalen. 

CAK
Dikkie woonde tot 1 juli in een instelling en kreeg daar hulp. Hiervoor moest ze een eigen bijdrage betalen, die door het CAK werd ingehouden op haar uitkering. Op 20 juli krijg ik als haar bewindvoerder een brief van het CAK dat er teveel eigen bijdrage is ingehouden. Dikkie heeft recht op teruggave en dit bedrag zal door het CAK op haar bankrekening worden gestort. In de brief staat duidelijk: u hoeft verder zelf niets te doen.  Op 13 september komt er opnieuw een brief. Hierin wordt gevraagd naar haar rekeningnummer. Dit zou bekend moeten zijn, want ze storten immers haar uitkering op dit nummer. Ik geef het toch maar door via het meegestuurde formulier. Op 1 oktober komt er een brief dat ze het bankrekeningnummer hebben geregistreerd. Fijn, dan zal de creditnota binnenkort wel komen. Die komt niet. Wel komt op 31 oktober een Beschikking hoge eigen bijdrage. De factuur zal volgen. Verwarring alom. Krijgt Dikkie nou geld terug of moet ze toch betalen?

DUO
Jennie is 18 en woont in een beschermde woonvorm. Hier heeft ze tot haar 18e onder voogdij gestaan. Haar ouders zijn niet in beeld. Ze volgt Voortgezet Speciaal Onderwijs en heeft daarom recht op de Tegemoetkoming Scholieren Uitwonend via DUO. Ik geef dit door op een speciaal formulier via een speciaal emailadres voor bewindvoerders. Ik stuur de beschikking mee en leg de situatie kort uit: uitwonend, geen ouders, voormalig voogdij. Hierop krijg ik de standaard antwoordmail: “Wij hebben uw e-mail ontvangen en zullen deze zo snel mogelijk in behandeling nemen. U ontvangt onze reactie via de post. De gemiddelde verwerkingstermijn is 6 weken.”
Na zes weken ontvang ik inderdaad per post een bericht dat Jennie een tegemoetkoming thuiswonenden ontvangt en dat haar ouders het formulier uitwonend moeten invullen. Maar haar ouders zijn immers niet in beeld? Ik klim opnieuw in de mail en leg het opnieuw uit. Hierop volgt weer de  standaard antwoordmail over 6 weken verwerkingstijd. Een beller is sneller, maar helaas heeft DUO geen speciaal telefoonnummer voor bewindvoerders.

Belastingdienst
Ik heb in februari de Belastingdienst een brief gestuurd over de aanslag 2016 van Kees. In oktober krijg ik een telefoontje van een dame van de Belastingdienst. Mijn brief is kortgeleden binnengekomen op haar afdeling en aangemerkt als bezwaarschrift. Bijzonder, want zo heb ik hem niet ingediend. Mevrouw vraagt of ik een brief wil sturen naar de Belastingdienst dat ik het bezwaar intrek. Zij kan dan de brief doorsturen naar de juiste afdeling. Ik ben zeer verbaasd. Ik heb die brief ácht maanden geleden verstuurd. Hoe kan het dat hij nu pas opgepakt wordt en op de verkeerde afdeling is beland? En waarom moet ik zélf in actie komen om hem op de juiste afdeling te laten bezorgen? Inmiddels loopt er voor Kees ook al een procedure over 2017. Leuker kunnen ze het niet maken, ingewikkelder wel.

Je voelt mijn frustratie. De traagheid, stroperigheid en onlogica. De muren waar ik tegenaan loop. Het liefst ga ik de strijd aan, maar dat hielp Don Quichot ook niet verder. Dus ik haal maar eens diep adem en zucht. Doe jij dat ook als je te doen hebt met logge overheidslichamen?”

Ons jubileumjaar loopt op z’n eind. Volgende maand ons laatste blog van 2018. We kijken terug op ons eerste blogjaar en vooruit naar een nieuw jaar. Zullen we doorgaan met bloggen? Wat vind jij?

Tot december,
Aafke en Tietie