Weet je nog, vorige maand spraken we over Tjitske. Ze werkt al jaren in de zorg en ze heeft steeds minder plezier in haar werk. Ze twijfelt of ze door moet gaan in haar vak of toch een andere weg in moet slaan. Zo komt ze bij ons terecht voor een loopbaangesprek.

De goede plek
Twijfel en onrust, dat zien we vaak binnen de loopbaanbegeleiding. Zit ik wel op de goede plek? Misschien niet, maar bij Tjitske speelt ook iets anders. Binnen de zorg is veel onrust. Dat geldt ook voor andere beroepsgroepen, zoals het onderwijs. Vanuit overheid en maatschappij is veel druk en er is administratieve rompslomp. Daar zit Tjitske niet op te wachten. Ze is verpleegkundige. Ze wil zorgen, verplegen.

Werkplezier
In het eerste gesprek komt dat er ook uit. Dat ze dat het liefste doet. En genoeg heeft van alles wat haar wordt opgelegd. Dat put haar uit en haalt het plezier weg. Moet ze dan iets anders? Een nieuw beroep? Misschien, maar dan moet ze loslaten wat ze het liefste doet. Maar ze wil zo ook niet verder. Hoe kan ze opnieuw plezier krijgen in haar werk? En meer rust?

Betrokkenheid
Daarmee zijn we aan de slag gegaan. Hoe kan ze zorgen dat het plezier terugkomt? Waar heeft ze invloed op? Zo komen we uit bij Steven Covey, de schrijver van managementboeken als ‘De zeven eigenschappen van positief leiderschap’.  Covey tekent twee cirkels: een grote cirkel, de cirkel van betrokkenheid, met daarbinnen een kleinere, de cirkel van invloed. We zijn op veel dingen betrokken, veel raakt ons, maar niet alles kunnen we veranderen. We hebben niet overal invloed op.

Regels
Tjitske heeft last van wat haar overkomt. Regels die door Den Haag worden opgelegd kan ze niet veranderen. De visie op ondernemen van haar eigen management ook niet. Daar tobt Tjitske over en ze voelt zich steeds machtelozer. Wat Tjitske moet beseffen is dat de cirkel van invloed altijd kleiner is dan de cirkel van betrokkenheid. We kunnen niet alles veranderen wat we willen.

Invloed
Hoe mooi zou het zijn als Tjitske haar cirkel van invloed kan vergróten. Dat hebben we besproken. Wat vindt ze belangrijk en wat kan ze wél doen? Ze wil in de eerste plaats goede zorg verlenen aan haar patiënten. Wat fijn, want dat is haar dagelijkse werk. Als ze zich weer richt op haar patiënten en wat ze nodig hebben, wordt ze vanzelf blijer. Ook komt ze erachter dat ze graag invloed wil op de manier waarop de zorg wordt georganiseerd in haar organisatie. Dat kan in de ondernemersraad, dus als hier een plek vrijkomt solliciteert ze. Ze heeft dan wel extra scholing nodig en dat maakt het nog uitdagender voor Tjitske. En wat mooi is: omdat ze weer grip heeft op haar werk, kan ze accepteren wat ze niet kan veranderen. En dat geeft rust.

Spoken
Tjitske kan weer verder, met minder twijfel en onrust. Minder, want twijfel en onrust kun je niet voorkomen. Twijfel en onrust horen erbij en steken af en toe de kop op. Dat accepteren kan al helpen. Blijft het spoken, dan is dat wel een signaal dat er iets moet veranderen. We helpen je graag om uit te zoeken wat dat is.

Tjitske bestaat niet echt. Ze is een combinatie van cliënten waar dit thema speelt. De werkplek of het beroep hoeft niet te veranderen, maar de omstandigheden wel. Soms moet de plek wél veranderen. Daarover vertelden we al in ons blog Je droomberoep. Jan moest een nieuwe opleiding volgen om daar te komen. Misschien heb jij al zoveel in huis dat dat niet nodig is. Dan gaan we op een andere manier aan de slag. En daarover gaat ons volgende blog: over Netwerken. Helpt dat nou echt?

Tot oktober,
Tietie Visser